روزها پشت سر هم می گذرد. شاید بسیاری از ما باور نمی کردیم لازم باشد چندین ماه در قرنطینه بمانیم. مدتی که هنوز معلوم نیست نقطه پایانش کجاست. تا امروز حدود سه ماه از بهترین روزهای عمرمان در خانه گذشت. بهتر است به پشت سرمان نگاهی بیندازیم و ببینیم در این مدت چه کرده ایم؟ خانه نشینی چه دست آوردی برایمان داشته است. در این مدت چه قدر رشد کرده ایم به کجا رسیده ایم؟ به اندازه سه ماه توانسته ایم در زندگی مان تغییرات مثبت ایجاد کنیم؟ چه قدر توانستیم عادتهای مثبت را در خود ایجاد کنیم و عادتهای نامطلوبمان را تغییر دهیم. و از همه مهمتر چه قدر توانستیم این مدت به یاد عزیزانی باشیم که به هر دلیل تنها مانده اند. سالمندان همیشه چشم به راه ما هستند و ما نباید این مساله مهم را هرگز فراموش کنیم. 

هنوز فرصت باقی است. بهتر است برای فرصت پیش رو برنامه ریزی های بهتری داشته باشیم. دیر یا زود زندگی به حالت عادی خود بازخواهد گشت. دوباره از صبح تا شب به دنبال روزمرگی ها خواهیم دوید و کمتر فرصت داریم به مسایل مهم زندگی مان بپردازیم. آنقدر درگیر روزمرگی و کار خواهیم شد که سالا زودتر از ماه ها و روزها خواهد گذشت. باز هم سالمندان را فراموش خواهیم کرد و دیدن آنها را به زمانهای بعد موکول خواهیم کرد. از فرصت باقی مانده باید نهایت استفاده را ببریم. کسی نمی داند که کدام یک از ما می توانیم صبح فردا را ببینیم و کدام ما حسرت خواهیم خورد که به پدربزرگ و مادربزرگمان توجهی نکردیم.

سالمندان ما چشم به راه ددن ما هستند. درست است که نمی توانیم به خاطر خطر کرونا به طور حضوری به ملاقاتشان برویم اما نباید از امکانات فضای مجازی غافل شویم. یادمان باشد نباید حرفهای نگران کننده را به آنها منتقل کنیم. بابت سلامتی مان به آنها اطمینان دهیم و بگوییم خیلی زود این بحران از بین خواهد رفت.

می توانیم از این فرصت استفاده کنیم و هر چه بیشتر از آنها بیاموزیم. با آنها صحبت کنیم. از تجربیاتشان استفاده کنیم و بخواهیم برایمان صحبت کنند. شاید بعضی از انها در گذشته تجربه بیماری های همه گیر را داشته باشند. گوش دادن به تجربیات آنها می تواند هم برای ما آموزنده و امیدوار کننده باشد و هم به انها احساس خوبی دهد. 

در مجموع به خاطر داشته باشیم می توانیم این فرصت نسبتا دشوار را به فرصتی زیبا و دوست داشتنی هم برای خودمان و هم برای سالمندان ایجاد کنیم. این انتخاب ماست که این روزها را فقط به امید سپری شدن بگذرانیم یا می توانیم به خوبی از این فرصت بهترین استفاده را ببریم.

پیشنهاد می کنم گاهی به روزهایی فکر کنیم که کارها نمی گذاشت کمی به حالمان فکر کنیم. دیر یا زود این روزها دوباره پیش می آید. برنده آن کسی است که بتواند خاطرات زیبایی ازین روزها بسازد.

منبع عکس:https://www.euronews.com/2020/04/06/young-people-sending-isolated-elderly-letters-of-hope-and-love-amid-coronavirus-crisis